ပဋိပကၡဆုိတာ အေျခခံအက်ဳိးစီးပြားခ်င္း ဆန္႔က်င္ျခားနားေနတဲ့ ဘက္ႏွစ္ဘက္ရဲ႕တုိက္ပြဲပဲ။ ဒီေန႔ နအဖ စစ္အုပ္စုနဲ႔ ျမန္မာျပည္သူ တရပ္လုံးအၾကား ျဖစ္ပြားေနတဲ့ ပဋိပကၡဟာလဲ အရင္းခံအက်ဳိး စီးပြားျဖစ္တဲ့ ႏုိင္ငံေရး အာဏာကုိ ဗဟုိျပဳၿပီးျဖစ္ေနတဲ့ တမ်ဳိးသားလုံးဆုိင္ရာ ျပႆနာႀကီးပဲ။
လက္ရွိကာလမွာ စစ္အုပ္စုဟာ သူ႔အာဏာအက်ဳိးစီးပြားကုိ အာမခံကာကြယ္မယ့္ ဖြဲစည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံ ဥပေဒဆုိတာကုိ စိတ္ႀကဳိက္ တဖက္သတ္ေရးဆြဲၿပီး တရား၀င္အတည္ျပဳႏုိင္ေအာင္ အေသအလဲ ႀကိဳး ပမ္းေနတယ္။ စစ္အုပ္စုအာဏာစက္နဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ၾကံ့ဖြံ႔၊ မီးသတ္၊ ၾကက္ေျခနီ၊ အမ်ဳိးသမီးအဖြဲ႔ စတာေတြကုိ အသုံးခ် ၿပီး အတည္ျပဳႏုိင္ေအာင္ ျပင္ဆင္ေနတယ္။ ခါေတာ္မီ ကုိယ္က်ဳိးရွာ အေခ်ာင္သမားေတြကုိ အတုိက္ အခံနဲ႔ နအဖ စစ္အုပ္စုၾကားက တတိယအင္အားစုအျဖစ္ ပုံေဖာ္ႏုိင္ေအာင္၊ ေကာက္က်စ္စြာ လုပ္ၾကံေနတယ္။
ျပည္သူလူထုဘက္ကၾကည့္ရင္လဲ စစ္အုပ္စုရဲ႕ အေျခခံဥပေဒ တရား၀င္အတည္ျဖစ္သြားရင္ ဒုကၡသံသ ရာ ဆက္ရွည္ရေတာ့မယ္၊ ကုိယ့္ကုိကုိယ္သတ္ေသတဲ့ဘ၀မ်ဳိး ေရာက္ေတာ့မယ္ ဆုိတာကုိသိေနတယ္။ ဒီေတာ့ “တုိ႔ကုိ ရာသက္ပန္ဖိႏွိပ္မယ့္ စစ္အုပ္စုအေျခခံဥပေဒကုိေတာ့ လက္မခံႏုိင္ဘူးေဟ့၊ တုိ႔လုိခ်င္တာ ၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္နဲ႔ ဒီမုိကေရစီနည္းက် ေရးဆြဲတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒမ်ဳိးသာ ျဖစ္တယ္ေဟ့” လုိ႔ ကုိယ့္ သေဘာထားဆႏၵကုိ ဒုတယအႀကိမ္ ထပ္မံေဖာ္ထုတ္ျပသရမယ့္ အေျခအေနျဖစ္လာတယ္။
ဆုိလုိတာက နအဖရဲ႕ အေျခခံဥပေဒဆုိတာကုိ ျပတ္ျပတ္သားသားပယ္ခ်မယ့္၊ တျပည္လုံးလကၡဏာ ေဆာင္တဲ့ လူထုတုိက္ပြဲႀကီးတရပ္အတြက္ ျပင္ဆင္ၾကဖုိ႔ အေျခအေနကေတာင္းဆုိေနၿပီဆုိတာပါပဲ။ အဲဒီလူထု တုိက္ပြဲႀကီးကုိ ျပင္ဆင္မႈရွိရွိ မေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ နအဖ စစ္အုပ္စုအလုိက် အေျပာင္းအလဲဟာ မုခ်ျဖစ္ေပၚ လာၿပီး စစ္အုပ္စုအုပ္စုိးမႈဟာလဲ သက္ဆုိးရွည္ဦးေတာ့မွာျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ လူတုိင္းလုိလုိ သိျမင္ေနတဲ့အခ်က္ပဲ။
ဒါေပမဲ့ လူထုတုိက္ပြဲဆုိတာ ကုိယ္လုပ္ခ်င္တုိင္းလုပ္လုိ႔ ရတာမ်ဳိးေတာ့မဟုတ္ဘူး။ အဓိကအားျဖစ္တဲ့ လူထုႀကီးတရပ္လုံးက လက္ရွိအေျခအေနကုိ မလုိလားပဲ မေျပာင္းလဲရင္ မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆုိတဲ့ ႏုိးၾကားမႈရွိမရွိ ဆုိ တဲ့အခ်က္။ အေျပာင္းအလဲအတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္ရာမွာလဲ ဘယ္သူ႔မွ အားကုိးလုိ႔မျဖစ္၊ ဥစၥာရင္လုိ ဥစၥာရင္ခဲလုပ္မွ ျဖစ္မယ္ဆုိတဲ့ ယုံၾကည္မႈရွိမရွိဆုိတဲ့အခ်က္။ လူထုကတရား၀င္ ေရြးခ်ယ္လုိက္တဲ့ NLD ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္မႈ ဘယ္ ေလာက္ရဲရင့္၊ ၾကံ့ခုိင္သလဲ။ လူထုေရွ႕ကထြက္ၿပီး ေထာင္က်မွာမေၾကာက္၊ အသက္စြန္႔ရမွာမေၾကာက္၊ ဘယ္ ေလာက္ျပတ္ျပတ္သားသား ေခါင္းေဆာင္ႏုိင္စြမ္းရွိသလဲ ဆုိတဲ့အခ်က္။ NLD ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္မႈကုိ တက္တက္ ႂကြႂကြ ၀န္းရံအားျဖည့္မယ့္ အတုိက္အခံႏုိင္ငံေရးအင္အားစု (၀ဲ-ယာ၊ လက္နက္ကုိင္ - လက္နက္မကုိင္၊ ဥပေဒ တြင္း-ဥပေဒပ) ေတြရဲ႕ ဘုံလုပ္ငန္းစဥ္ေပၚ အေျချပဳထားတဲ့ညီၫြတ္မႈ အားေကာင္း မေကာင္းဆုိတဲ့အခ်က္။ အဲဒီ အေျခခံေလးခ်က္ေတာ့ ျပည့္စုံရမယ္လုိ႔ျမင္တယ္။
လူထုႀကီးကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ဒုကၡပင္လယ္ ေ၀ခဲ့ရတဲ့အတြက္ အဲဒီ ဘ၀က လြတ္ေျမာက္ခ်င္တာ ဘာမွသံသယရွိစရာမလုိဘူး။ ဒါကုိ ၈၈ ကတည္းက လက္ေတြ႔က်က် ေဖာ္ျပၿပီးျဖစ္ တယ္။ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုေတြရဲ႔ က်ဲကြဲတဲ့ေခါင္းေဆာင္မႈေၾကာင့္ ေအာင္ပြဲဟာနီးလ်က္နဲ႔ ေ၀းသြားရတာလဲ ျဖစ္ တယ္။
လူထုႀကီးဟာ ဆုိး၀ါးတဲ့လက္ရွိ အေျခအေနဆုိးကုိ၊ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ေနာက္တေန႔အထိေတာင္ ေရႊ႕ဆုိင္း မထားခ်င္ဘူး၊ ေန႔ခ်င္းကုိေျပာင္းလဲပစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵရွိေနတာအမွန္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ အေပၚယံအခ်င္းအရာအရၾကည့္ရင္ လူထုႀကီးဟာ ပြဲၾကည့္ပရိသတ္လုိ ျမင္ေနရတယ္။ ဒါကုိ တခ်ဳိ႕ႏုိင္ငံေရးသုခမိန္မ်ားက အေၾကာက္ႀကီးၿပီးေခါက္႐ုိး က်ဳိးေနတဲ့ လူထုႀကီးလုိ႔ ေစာ္ကားၾကတယ္။ က်ဴပ္ကေတာ့ အဲဒီလုိမျမင္ဘူး၊ လူထုႀကီး ပြဲၾကည့္ပရိသတ္အေန အထားမ်ဳိး ျဖစ္ေနရတာဟာ သူတုိ႔ေရြးခ်ယ္လုိက္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးပါတီ (NLD)ရဲ႕ (အေတြးအေခၚ၊ ႏုိင္ငံေရး နဲ႔လက္ေတြ႔) ေခါင္းေဆာင္မႈ၊ NLD ကုိ၀န္းရံမယ့္ အတုိက္အခံအင္အားစုမ်ားရဲ စုစည္းညီၫြတ္မူနဲ႔ နီးနီးကပ္ကပ္ ဆက္စပ္ေနတယ္လုိ႔ ယူဆတယ္။
တကယ္လုိ႔သာလက္ရွိ NLD ဗဟုိေခါင္းေဆာင္မ်ားဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဦးတင္ဦး၊ ဦး၀င္းတင္ စတဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြလုိ ေထာင္က်မွာမေၾကာက္၊ ေသမွာမေၾကာက္ဘဲ လူထုထဲဆင္းလႈံ႔ေဆာ္စည္း႐ုံးမယ္။ တ ဗုိလ္က် တဗုိလ္တက္စနစ္နဲ႔ မတရားတဲ့အမိန္႔အာဏာဟူသမ် ဖီဆန္ၾက ဆုိတဲ့အေတြးအေခၚလမ္းၫႊန္ကုိ လက္ ေတြ႔နဲ႔ ေပါင္းစပ္မယ္။ NLD ကုိ၀န္းရံမယ္၊ အတုိက္အခံ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုေတြကလဲ ဘုံအက်ဳိးစီးပြား အေျခခံ ေပၚမွာ လက္ေတြ႔က်က် ညီၫြတ္မယ္ဆုိရင္ လူထုႀကီးဟာ ပြဲၾကည့္ပရိသတ္အေနအထားကေန တုိက္ပြဲ၀င္သူ ေတြအျဖစ္ ေျပာင္းလဲလာမွာေသခ်ာတယ္။
လက္ရွိ NLD ေခါင္းေဆာင္မႈက လူထုဆႏၵအက်ဳိးစီးပြားကုိ ထင္ဟပ္ျပရာမွာ သေဘာတရားအရေရာ၊ လက္ေတြ႔အရပါ လူထုႀကီးရဲ ယုံၾကည္အားထားမႈကုိ ခုိင္ခုိင္မာမာရေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ၾကဘူး။ နအဖ စစ္အုပ္စုကုိ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြး အေျဖရွာတဲ့နည္းနဲ႔ ျပႆနာကုိ အေျဖရွာဖုိ႔ေတာင္းဆုိတယ္၊ ေၾကညာခ်က္ေတြထုတ္တယ္။ မီဒီယာေတြနဲ႔ဗ်ဴးတယ္။ အခမ္းအနားေတြက်င္းပၾက၊ မိန္႔ခြန္းေတြေျပာၾကတယ္။ နအဖ စစ္အုပ္စုကေတာ့ ဂ႐ု မစုိက္ဘူး။ သူလုပ္စရာရွိတာ၊ ျပင္စရာရွိတာေတြကုိ တခုၿပီးတခု ျပင္ဆင္လုပ္ေဆာင္တယ္။ NLD ကေတာ့ နအဖ လုပ္ရပ္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ႀကိဳဆုိလုိက္ ကန္႔ကြက္လုိက္နဲ႔ပဲ အခ်ိန္ေတြကုန္လာရတယ္။ မေျပးေသာ္လဲ ကန္ရွိရာ ဆုိသလုိ အေမရိကန္အကူအညီနဲ႔ပဲ ဒီမုိကေရစီရေတာ့မလုိလုိ၊ တ႐ုတ္ကုိနား၀င္ေအာင္ ေျဖာင္းဖ်ႏုိင္ရင္ပဲ အလုပ္ ျဖစ္ေတာ့ မလုိလုိ၊ အာစီယံနဲ႔ ကုလသမဂၢအစြမ္းနဲ႔ပဲ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေတာ့မလုိလုိ စတဲ့ မလုိလုိေတြနဲ႔ပဲ အိပ္ မက္မက္ေနခဲ့ၾကတယ္။ လူထုႀကီးကုိလဲ အဲဒီလုိထင္ေယာင္မွား အေတြးအေခၚေတြပဲ ေပးေနခဲ့တယ္။ ျပည္ပ ေရာက္ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုအမ်ားစုဟာလဲ ထုိနည္းလည္းေကာင္းလုိ႔ပဲ ဆုိရမွာပဲ။ ဒါဟာ ေခါင္းေဆာင္မႈေနရာ ယူထားတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုမ်ားရဲ႕ မိမိကုိယ္ကုိ ယုံၾကည္မႈနည္းတဲ့၊ မိခင္လူထုအေပၚ ယုံၾကည္မႈနဲတဲ့ အေတြး အေခၚရဲ႕ ေဖာ္ျပခ်က္ေတြလုိ႔ပဲ ယူဆတယ္။
လူထုႀကီးလုိလားတာက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဦးတင္ဦး၊ ဦး၀င္းတင္တုိ႔လုိ ေထာင္က်မွာမေၾကာက္၊ ေသရမွာမေၾကာက္၊ ကုိယ္က်ဳိးစြန္႔၀ံ့တဲ့၊ လူထုထဲဆင္းၿပီး လူထုကုိရဲရဲလႈံ႔ေဆာ္စည္း႐ုံးတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈမ်ဳိးျဖစ္ တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဦးတင္ဦးတုိ႔ လူထုတြင္းဆင္းၿပီး လူထုကုိ ရဲရဲလႈံ႔ေဆာ္စည္း႐ုံးႏုိင္စဥ္က အေျခအ ေနကုိ ျပန္ေတြးၾကည့္။ နအဖ စစ္အုပ္စုက အမ်ဳိးမ်ဳိးဖိႏွိပ္ၿခိမ္းေျခာက္ေနတဲ့ၾကားက လူထုႀကီးရဲ႔ တက္ႂကြတဲ့အုံႂကြ လုိက္ပါမႈကုိ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္။ လူထုႀကီးရဲ ဉာဏ္အေျမာ္အျမင္နဲ႔ သတိၱကုိေတြ႔ရလိမ့္မယ္။
ဆုိလုိတာက ဒီေန႔အဓိကရင္ဆုိင္ေနရတာက လူထုႀကီးၿငိမ္ေနတဲ့ ျပႆနာမဟုတ္ဘူး။ လူထုႀကီးကုိ ေရွ႕က ဦးေဆာင္ေနတဲ့၊ အဓိကတာ၀န္ရွိတဲ့ NLD အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုမ်ားရဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ႏုိင္စြမ္း ျပႆနာ ျဖစ္တယ္။ လူထုႀကီးကေတာ့ ေခါင္းေဆာင္မႈမျပတ္သားရင္၊ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုမ်ား မညီမၫြတ္ တေယာက္ တေပါက္ျဖစ္ေနရင္ ဘာေအာင္ပြဲမွ မရႏုိင္ဘူးဆုိတာ သူတုိ႔ကုိယ္ပုိင္ဘ၀အေတြ႔အႀကဳံမ်ားအရ ေနာ ေၾကေနၿပီ။ ပုဇြန္ လုံးရမလားဆုိတဲ့ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ပုဇြန္တြင္းထဲလက္ႏိႈက္ရာက ပုဇြန္လုံးရဖုိ႔ေနေနသာသာ လက္ေတာင္မနည္း ဆြဲႏုတ္ရတဲ့အျဖစ္မ်ဳိး ေတြ႔ႀကံဳရေပါင္းမ်ားေတာ့ လူထုႀကီးက သိပ္သတိထားတယ္။
ဒီေန႔ က်ဳပ္တုိ႔တုိင္းျပည္ရဲ႕ အေထြေထြျပႆနာမွန္သမ်ကုိ အရင္းအျမစ္ကေန ကုိင္လႈပ္ေျပာင္းလဲပစ္ႏုိ င္တဲ့ တန္ခုိးရွင္ကေတာ့ ရဲရင့္ျပတ္သားၿပီး၊ တဗုိလ္က်တဗုိလ္တက္စနစ္နဲ႔ ၾကံ့ခုိင္စည္းလုံးတဲ့ေခါင္းေဆာင္မႈရွိတဲ့ အေထြေထြ လူထုတုိက္ပြဲႀကီးပဲ။
အဲဒီလုိတုိက္ပြဲႀကီးမ်ဳိးကသာ တပ္မေတာ္နဲ႔စစ္အုပ္စုကုိ ျပတ္ျပတ္ထင္ထင္ ျခားနားပစ္ႏုိင္တယ္။ တပ္မ ေတာ္ထဲမွာ အေျခအေနအေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ငုပ္ေနၾကရတဲ့ တုိင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္ တပ္မွဴးႀကီးငယ္၊ အၾကပ္ တပ္သားေတြအတြက္ အခြင့္သာမႈေတြ လမ္းပြင့္လာၿပီး လူထုႀကီးနဲ႔အတူ ေျပာင္ရပ္တည္လာႏုိင္မယ္။ မခ်စ္ ေသာ္လည္း ေအာင့္ကာနမ္းေနရတဲ့ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြဟာ နအဖစစ္အုပ္စုနဲ႔ ေျပာင္လမ္းခြဲၿပီး လူထုႀကီးနဲ႔ အတူ ရပ္တည္ လာႏုိင္မယ္။ ဒီလုိေျပာေတာ့ တပ္မေတာ္တြင္းက တုိင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္အင္အားစုေတြ၊ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြ အေပၚ အေကာင္းျမင္လြန္းတယ္၊ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ထားလြန္းတယ္လုိ႔ ေျပာခ်င္ေျပာၾကမယ္။
က်ဳပ္ကေတာ့ ရဲရင့္ျပတ္သားတဲ့၊ စုစည္းညီၫြတ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈနဲ႔သာ လူထုတုိက္ပြဲႀကီးကုိ ေခါင္း ေဆာင္ႏုိင္ရင္ တပ္မေတာ္တြင္းက ျပည္သူ႔ဘက္ေတာ္သားေတြ၊ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြအေပၚ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ဟာ လက္ေတြ႔ ျဖစ္လာမယ္လုိ႔ကုိ ယုံၾကည္တယ္။
လက္ရွိတပ္မေတာ္တြင္းအေျခအေနဟာ ၈၈ နဲ႔ ၈၈ မတုိင္ခင္ကအေျခအေနနဲ႔ မတူေတာ့ဘူး။ နအဖ စစ္ အုပ္စုအုပ္စုိးမႈေအာက္မွာ တတုိင္းျပည္လုံး တေန႔တျခားႀကဳံေတြ႔လာရတဲ့ အေထြေထြအၾကပ္အတည္းရဲ႕ ဂယက္ ေတြကုိ တပ္တြင္းမွာလဲ ရုိက္ခတ္ေနတာျဖစ္တယ္။ စစ္အုပ္စုလက္တဆုပ္စာနဲ႔ သူ႔လက္ေ၀ခံေတြသာ ႀကီးပြား ခ်မ္းသာၿပီး သူတုိ႔ (တပ္မေတာ္သားမ်ားစုႀကီး) အပါအ၀င္ ျပည္သူတရပ္လုံး ဒုကၡေရာက္ေနရတယ္ဆုိတာလဲ ကုိယ္ေတြ႔ၾကဳံေနရတာျဖစ္တယ္။ လက္ရွိျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ဥပေဒတြင္းလႈပ္ရွားမႈ (ေသးငယ္သည့္တုိင္) မ်ားကလဲ သူတုိ႔ကုိ ႏုိင္ငံေရးအသိပညာ ေပးေနတယ္။ ၉၀ ျပည့္ေရြးေကာက္ပြဲကတည္းက သူတုိ႔ရဲ႕ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ မလုိလားမႈကုိ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ တပ္တြင္းအင္အားစုေတြဟာ ဒီေန႔လဲ လူထုအုံႂကြမႈႀကီးသာေပၚရင္ အဲဒီအခြင့္အလမ္း ကုိ အသုံးခ်ၿပီး သူတုိ႔ဆႏၵကုိ ေဖာ္ထုတ္ျပသၾကဦးမွာပဲ။ ၈၈-၉၀ အေတြ႔အႀကဳံေတြကုိ သင္ခန္းစာယူၿပီး ပုိမုိ ေကာင္းမြန္တဲ့၊ နည္းနာေတြနဲ႔ လူထုႀကီးဘက္က ရပ္တည္ႏုိင္ေအာင္ လုံးပန္းၾကဦးမွာပဲ။ ဒါေပမဲ့ လူထုတုိက္ပြဲနဲ႔ ကင္းၿပီး သူတုိ႔ခ်ည္းေတာ့ ဘာမွျဖစ္ေျမာက္ေအာင္လုပ္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး။
အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြဟာလဲ၊ သူတုိ႔အၾကပ္အတည္းက အသက္႐ႈေပါက္ရဖုိ႔ နအဖစစ္အုပ္စုနဲ႔ အပစ္ရပ္ခဲ့ၾက တာျဖစ္တယ္။ အပစ္ရပ္ကာလအတြင္း ႏုိင္ငံေရးအရ အဖ်က္ဆီးခံရတဲ့ အေနအထားတခ်ဳိ႕ရွိေပမဲ့၊ အမ်ားတကာ့ အမ်ားစုႀကီးကေတာ့ နအဖဆီမွာ အႂကြင္းမဲ့ဒူးေထာက္ရမယ့္အျဖစ္မ်ဳိးကုိ မလုိလားၾကဘူး။ လက္နက္မစြန္႔လုိၾက ဘူး။ လက္နက္အၿပီးအပုိင္စြန္႔တာနဲ႔ သူတုိ႔ဘ၀ပ်က္ၿပီဆုိတာ သိၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔လဲ လူထုတုိက္ပြဲႀကီး ကုိ ေမွ်ာ္ေနၾကတာပဲ။ လူထုတုိက္ပြဲႀကီးသာ အခ်ိန္မီေပၚလာရင္ အဲဒါကုိအခြင့္ေကာင္းယူၿပီး၊ သူတုိ႔အက်ဳိးစီးပြား (သူတုိ႔ လူမ်ဳိးအက်ဳိးစီးပြား) အတြက္ လူထုတုိက္ပြဲႀကီးနဲ႔ ပူးေပါင္းလာၾကမွာပဲ။ ဒါေၾကာင့္လဲ အမ်ားစုက လက္ နက္မစြန္႔ရေရးကုိ နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ အခ်ိန္ဆြဲေနတာျဖစ္တယ္။ နအဖ စစ္အုပ္စုကေတာ့ ျဖစ္ေပၚလာမယ့္ လူထုအုံ ႂကြမႈမတုိင္မီ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြကုိ အျမန္လက္နက္ျဖဳတ္ခ်င္တယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ လူထုအုံႂကြမႈနဲ႔ အပစ္ရပ္ အဖြဲ႔အစည္း ေတြရဲ႕လႈပ္ရွားမႈ ေပါင္းစည္းသြားမွာကုိေၾကာက္လုိ႔ပဲ။
ခ်ဳပ္လုိက္ရင္ အေျပာင္းအလဲကေတာ့ ျဖစ္ကုိုျဖစ္ေတာ့မွာပဲ။ နအဖစစ္အုပ္စုအလုိက် အေျပာင္းအလဲ လား၊ ျပည္သူလူထုအလုိက် အေျပာင္းအလဲလားဆုိတာေတာ့ ေရွ႕ေဆာင္ႏုိင္ငံေရးပါတီ NLD ဟာ ရဲရင့္ျပတ္ သားတဲ့၊ လူထုနဲ႔တသားတည္းရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈေပးႏုိင္မေပးႏုိင္၊ ဒီမုိကေရစီအင္အားစုမ်ားရဲ႔ စည္းလုံးညီၫြတ္ မႈရွိမရွိ အေပၚ တည္တာပဲ။
ေရွ႕ေဆာင္ပါတီ NLD က ရဲရင့္ျပတ္သားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈကုိေပးႏုိင္ရင္၊ အတုိက္အခံ ဒီမုိကေရစီ အင္ အားစုမွန္သမ် ေသြးစည္းညီၫြတ္ရင္ လူထုႀကီးကလဲ ပြဲၾကည့္ပရိသတ္ကေန တုိက္ပြဲ၀င္အင္အားစုႀကီးျဖစ္လာ မွာပဲ။ တပ္မေတာ္တြင္းက ျပည္သူ႔ဘက္ေတာ္သားေတြ၊ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြကလဲ အဲဒီတုိက္ပြဲမွာ ပါ၀င္လာမွာပဲ။ အဲဒီလုိပဲက်ဳပ္ယုံၾကည္တယ္။
ဒါေပမဲ့ အခ်ိန္ဆြဲလုိ႔ေတာ့မရဘူး။ နအဖရဲ႕ဖြဲစည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ဆႏၵခံယူပြဲအမီွ အခုကတည္းက ျပင္ သင့္တာ ျပင္ၾကဖုိ႔လုိမယ္။
အခြင့္အခါေကာင္းတခုဟာ အခ်ိန္မီမဆုပ္ကုိင္ႏုိင္ရင္ လက္လႊတ္ဆုံး႐ႈံးရၿမဲဆုိတာ အမ်ားသိမုိ႔ အားလုံး သတိရွိၾကလိမ့္မယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္။ ။
တင္ျပသူ - ကုိရင္ေဒါင္း
Wednesday, August 29, 2007
အခြင့္အခါေကာင္းတခုအတြက္ အခ်ိန္မီျပင္ၾကစုိ႔
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment